رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: پرونده ادبیات داستانی دهه های سی و چهل

داستان آدینه (۵۵): از هیچ شروع شد اثر محمود طیاری

گفت: “یه پالتو داشت مثل جیگر زلیخا. سوراخ، سوراخ. .” و خندید. دعوا اینطوری‎ شروع شده بود، مثل هر شب. بابام گفت: “مگه تو منو ندیده بودی؟” و رویش را به ما کرد. من گفتم: “بابا شوخی کرد.” و او پاپی شد: “بار اولی که رفتم خونه‎شون به ننه اکبیریش گفتم مادر! این من، این‎…

ادامه مطلب

بهرام صادقی: روح سرگردان خیابان‌های تاریک

 مهم‌ترین مضمون داستان‌های بهرام صادقی ذهنیت بازماندگان نسل بعد از کودتای ۲۸ مرداد است. آرمان‌ها از دست رفته، روشنفکران هزیمت کرده‌اند و عده‌ای از آن‌ها برای گذران زندگی کارمند شده‌اند. در همان حال لایه‌ اجتماعی تازه‌ای هم پدید آمده که از یک رفاه نسبی برخوردار است. حسن عابدینی در «صد سال داستان‌نویسی در ایران» می‌نویسد:…

ادامه مطلب

«ریموند چندلر»؛ ایستادن در اوج!

بیلی وایلدر، کارگردان بزرگ سینمای کلاسیک، می‎گوید از میان کسانی که در دوران فعالیت خود با آنها همکاری داشته، دونفر بوده‎اند که مدام دیگران در مورد آنها کنجکاوی کرده‎اند: مرلین مونرو و ریموند چندلر؛ به راستی چه شباهتی هست میان ستاره محبوبی چون مرلین مونرو (که در اوج دوران شهرت خود به زندگی‎اش پایان داد)…

ادامه مطلب

دشیل همت؛ پدر رمان سیاه

بی‎شک اگر بخواهیم در میان پلیسی نویسان همه‎ی دورانها تنها به تعداد انگشتان یک دست گزینش کنیم، دشیل همت یکی از آنها خواهد بود. سیمای افسانه‎ای و دست نیافتنی و نقش تاثیر گذار او در سیر تاریخی ادبیات پلیسی، از یکسو مدیون ارتقای کیفی و ادبی ژانر پلیسی به عنوان یک محصول ادبی‎ست (چنانکه بعضی…

ادامه مطلب

«پرواز» داستان کوتاهی از «ایرج پزشک‎نیا»

تنها 32سال عمر کرد (1342-1310)، در بیست سالگی داستان‎نویسی را آغاز کرد و در بیست و پنج سالگی اولین و آخرین کتابش مجموعه داستان «خرگوش‎ها» (1335) را منتشر کرد. این مجموعه داستان و آثار پراکنده‎ای که در نشریات منتشر می‎کرد، از او سیمای نویسنده‎ای مستعد و آینده‎دار را در دهه‎ی سی  و اوایل دهه‎ی چهل…

ادامه مطلب

«ابر بارانش گرفته» داستانی از شمیم بهار

ابر بارانش گرفته شمیم بهار سلام – گیتی دیروز که جمعه بود برگشت ولی خدا کند این کاغذ زودتر به دستت برسد چون قرار بوده دوازده روزی در یونان بماند که توی یکی از این جزایر الان هر چه فکر می‎کنم اسمش یادم نمی‎آید خلاصه استراحت کند و مثلاً بگردد یعنی حق دارد چون…

ادامه مطلب

داستانی از کاظم تینا تهرانی: «پدر و پسر و آینه»

این داستان کوتاه در میانه‎ی دهه چهل در مجله‎ی (یا به عبارت درست تر جُنگ) آرش منتشر شده. در میانه‎ی دهه پنجاه کاظم تینا با جمع آوری داستانهای پراکنده خود در نشریات و جنگ های گوناگون، مجموعه داستان « شرف و هبوط و وبال» (1355) را منتشر کرد که این داستان در این کتاب نیز…

ادامه مطلب

آفتاب بی غروب؛ زندگی و آثار کاظم تینا تهرانی (ک. تینا)

ک. تینا نامی‎ست که در جنگ‎های ادبی دهه‎ی سی و چهل در پیشانی آثاری داستانی که با رویکردی نوگرایانه منتشر شده بودند به چشم می خورد. آثار تجربه‎گرایانه و متفاوتی در حوزه ادبیات داستانی که در زمان نگارش و حتی بعد از آن، با توجه عده‎ی معدودی روبه‎رو شد و تیراژ کتابهایش نیز آنقدر پایین…

ادامه مطلب

شمیم بهار؛ رازی که هنوز سر به مهر مانده!

شميم بهار در سال هاى آغازين دهه چهل ظهور مى كند و در سال هاى آغازين دهه پنجاه دست از چاپ داستان برمى دارد. يك پروسه ده ساله كه برآيند آن ۷ داستان ماندگار در تاريخ داستان نويسى ايران است. از نخستين اثر او يعنى «طرح» كه به تابستان چهل و دو نوشته شده تا…

ادامه مطلب

«ملکوت» بهرام صادقی اثری‎ست بی‎اهمیت!

درمیانه‎ی دهه شصت نجف دریابندری گفتگویی کرد که در زمان خود بسیار جنجالی بود، او ضمن منحط خواندن بوف کور (البته منحط به معنایی خودش مراد می کرد) عقیده داشت بوف کور به سبک و سیاقی نوشته شده که برخلاف تصور هدایت که فکر می‎کرد بسیار نوبرانه است، از مد افتاده بوده و غیره  (این…

ادامه مطلب

دیدار با بهرام صادقی، نویسنده ای که شفاهی نوشتن پیشه کرد!

به عنوان نقطه آغاز پرونده‎ای برای ادبیات دهه‎های سی و چهل، هیچ‎کس مناسب‎تر از بهرام صادقی، به‎نظر نمی‎رسد. چهره‎ای که نه فقط در میان این نسل که درمیان نویسندگان همه‎ی نسل های بعد از خود نیز چهره‎‎ای ممتاز و سرآمد بود. خوشبحتانه از صادقی چند گفتگو باقی مانده که می‎تواند نشان دهنده حال و احوال…

ادامه مطلب