رفتن به محتوا رفتن به فوتر

فن نویسندگی از نگاه ارنست همینگوی (بخش اول)

4 نظر

  • نظام الدین مقدسی
    ارسال شده 10 اکتبر 2010 در 11:18 ق.ظ

    درود و احوال

    این گفتگو را با شوق خواندم . همینگ وی را به خاطر همه ی کارهایش حتی خودکشیش دوست دارم . گفتگوهای او به نویسندگان جوان آموزش می دهد . آدم دلش می خواهد واقعا به جای کامپیوتر و لچ تاب هفت مداد بردارد بتراشد و بگوید گور پدر پول و کار . فقط نوشتن . فقط نوشتن . فقط نوشتن . ای کاش نوشتن را فرا بگیرم . ممنونم . از شما ممنونم که این گفتگو را درج کردید .

  • آرزو
    ارسال شده 30 نوامبر 2010 در 11:03 ق.ظ

    با سپاس، این متن را اگر حافظه یاری کند، در کتاب «کار نویسنده» ترجمه احمد اخوت خوانده بودم، همینگوی جای خودش را در ادبیات معاصر با نوشته هایش و برای ما با همین ترجمه های بسیار خوب باز کرده، احمد اخوت نویسنده و مترجم گوشه نشینی که با پشتکاری ستودنی می خواند و می نویسد تا در غنای ادبیات ایران در سالهای بعد از او نامی بیاد آوریم جا دارد که امروز قدر او را نه چنان که هست بلکه چنان که می توانیم به جای بیاوریم.

    • omidi
      ارسال شده 30 نوامبر 2010 در 11:49 ق.ظ

      ممنون از بذل توجه شما خواننده گرامی
      حافظه شما درست یاری کرده، چون در لید همین گفتگویی که شما خواندید، به احمد اخوت عزیز، قدر و ارزش کارش و اینکه ترجمه حاضر از آن اوست و همچنین کتاب کار نوشتن، اشاره کرده ایم… اما نکته ای متوجه نشدیم تذکر شما به موردی بود که خود ما در لید و حتی تیتر مطلب اشاره کرده بودیم!

  • shadmehr
    ارسال شده 14 دسامبر 2011 در 5:27 ب.ظ

    متاسفانه در ایران هیچ کس برای نویسنده ها ارزشی قائل نیست

ارسال نظر

0.0/5